روزی که شـــود اذا السماء انفطرت
وانگـــه که شود اذا النجوم انکدرت
من دامن تو بگیــــــرم اندر سئلت
گویم صنمـــــــــا بأی ذنب قتلت
عشـــــق تو مرا الست منکم ببعید
هجــــــر تو مرا إنی عذاب لشدید
بر کنج لبــت نوشته یحیی و یمیت
من مات من العشق فقد مات شهید

پوست کمپوت 

داشتم تو جبهه مصاحبه می گرفتم کنارم ایستاده بود که یه هو یه خمپاره اومد و بومممممم ..... نگاه کردم دیدم ترکش بهش خورده و افتاده زمین دوربینو برداشتم رفتم سراغش . بهش گفتم تو این لحظات آخر زندگی اگه حرفی صحبتی داری بگو ... 
در حالی که داشت اشهد و شهادتینش رو زیر لب زمزمه می کرد گفت : من از امت شهید پرور ایران یه خواهش دارم . اونم اینکه وقتی کمپوت می فرستید جبهه خواهشا پوستشو اون کاغذ روشو نکَنید . 
بهش گفتم : بابا این چه جمله ایه قراره از تلویزیون پخش شه ها یه جمله بهتر بگو برادر ... 
با همون لهجه اصفهونیش گفت : اخوی آخه نمی دونی تا حالا سه دفعه به من رب گوجه افتاده

عجب شانسی آوردم ...

شب عملیات من جلو بودم و علی پشت سرم

به دو سمت خاکریز می رفتیم

از زمین و آسمان آتش دشمن می بارید

در یک لحظه کلاه از سرم افتاد

علی داد زد: کلاتو بردار.....

خم شدم کلامو بردارم

که حس کردم یه گلوله از لای موهام رد شد

و پوست سرم و خراش داد....

برگشتم به علی بگم پسر، عجب شانسی آوردم

دیدم.....

گلوگه تو پیشانی علی خورده بود